Op leguanen jagen met indianen....

Afgelopen week was weer een week vol nieuwe ervaringen voor mij. Ik zal beginnen met het oversteken van de grens tussen Costa Rica en Panama. Ik werd namelijk weer met open armen ontvangen door de politie en immigratiedienst. De laatste keren dat ik de grens overstak, wordt ik door de immigratiedienst geroepen met Holanda, Holanda, Que Sopa? Que sopa betekent: Hoe gaat het? Ze kennen me voortaan hier en telkens willen ze een praatje maken over het Panamees schoon dat voorbijloopt of over hoe de Nederlandse vrouwen zijn. Ik praat dan gewoon lekker met ze mee en krijg het nu zelfs voor mekaar dat de politie tegen de taxi-chauffeur zegt dat ik korting moet krijgen. Nu betaal ik voor een rit van ongeveer 40 minuten, 5 dollar, wat normaal 10 dollar is. Ik moet alleen wel mijn mond dichthouden tegen de andere mensen die meereizen met de taxi, want zij betalen gewoon de 10 dollar. Het is ondertussen de 9e keer dat ik de grens oversteek en mijn paspoort staat al bijna helemaal vol met stempels, stickers en handtekeningen van douanebeambten.

Deze week ben ik weer goed opgevangen door mijn vrienden in David en spreek ik weer alleen maar Spaans. Elke dag wordt er goed voor me gezorgd en hoef ik me niet druk te maken over het ontbijt, lunch en avondeten. Elke dag kan ik aanschuiven en hoef er niets voor te betalen. Ze willen geen geld zien! Dus inruil daarvoor doe ik af en toe koken, de tuin opruimen en doe ik de afwas na het eten.

Vrijdag ben ik alleen naar Boquette gegaan, want ik wilde even helemaal alleen zijn. Ik had om 13uur de bus gepakt en ben in Boquette lekker door de bergen gaan wandelen. Op een gegeven moment kwam ik een hele mooie tuin tegen en ben daar lekker op een bankje gaan genieten van het uitzicht. Het was echt heel mooi, de rust, de vele kolibries die voorbij vlogen en het uitzicht op de gigantische bergen. Hierna ben ik naar huis gegaan, want de volgende dag moest ik vroeg opstaan. Twee meisjes van de universiteit waar ik studeer, wilde me graag meenemen naar familie die in de jungle woont. We zouden daar naar de watervallen gaan en gaan zwemmen.

Na een lange tocht door de jungle met de auto kwamen we aan bij het huisje. Het lag aan een rivier met mangrove. Geweldig mooi! We hadden een bootje gepakt en zijn door de mangrove gaan varen en ben ik ook nog tussen de mangrove gaan zwemmen, echt heerlijk. Maar toen ze me vertelde dat er veel krokodillen zijn in het gebied, ben ik maar snel het water uitgegaan. Haha! Ja ik weet niet hoe ik het nog kan uitdrukken naar jullie, wat het gevoel is wat je krijgt als je midden in de jungle zwemt, tussen de apen, leguanen, vogels en de rust is onbeschrijfelijk!
Na het zwemmen had die tante eten klaargemaakt voor ons en heb ik gesmuld van de kip en rijst. Na het eten zouden we naar de watervallen gaan, maar dit was te gevaarlijk, want er zijn op dit moment veel tijgers in het gebied. Als troost hadden een aantal indianen mij gevraagd om mee op jacht te gaan naar leguanen. Ik kreeg een machete (groot mes) in mijn handen geduwd om het hardnekkig spul weg te slaan en één had een groot pistool bij. Uiteindelijk kwamen we een grote leguaan tegen die in de boom zat. We zaten in het water, dus ik kon helaas geen foto maken. Ik ben aan wal gegaan om een filmpje te kunnen maken, maar kon alleen de schutter zien, die de leguaan uit de boom zou schieten. Jammer dat ik jullie het filmpje niet kan tonen, want het kabaal in de rust van de jungle, was overweldigend. De leguaan was geraakt en viel in het water, alleen was hij nog wel capabel om te ontsnappen. Dus helaas geen leguaan op het menu, want dat is een lekkernij hier. Het was echt een gave ervaring, onvergetelijk mooi! Op de terugweg zijn we op krabbenjacht gegaan. Je moet dan je hand in de gaten stoppen waar de krabben zich verbergen. Maar je moet snel zijn, want ze graven zich snel verder in. Ik had er zelf in totaal 3 gevangen.
Alles wat ik die dag had meegemaakt, was echt een onbetaalbare ervaring, die je niet zomaar meemaakt, want zonder je vrienden hier en op een normale vakantie krijg je deze kansen niet. Ik koester ze daarom echt enorm. En ik heb ook heel erg geluk met de mensen die ik hier heb leren kennen, want ze willen me overal mee naar toe nemen, zonder dat ze er geld voor vragen of wat dan ook. Ik heb uiteraard wel wat geld gegeven aan de ouders van de meisjes, want ze hebben natuurlijk ook veel benzine betaald voor deze trip. Voor wat, hoort wat.
Vandaag is de laatste dag van de vakantie en maandag begint de school weer. Daar heb ik zo ontzettend veel zin in. Volgende week zaterdag ga ik waarschijnlijk weer mee met de meisjes naar hun oom en tante, want de indianen hadden mij gevraagd om mee te gaan vissen op zee. En dat sla ik natuurlijk niet af.
Ik geniet hier enorm van alles. Het leven, de mensen, de cultuur en de natuur. Maar denk ook veel aan thuis…En de berichtjes die jullie me sturen, steunen me! Bedankt!
Hasta pronto!
Bart